Duracak sanır insan,durdukça zaman/ Gerçekte yaşadığı nedir, sadece bir ân.
Dün ve öncesi geçmiş,yarın henüz yok /Heyhat, bu yokları tefekkür de yok.
Durmayan bu yolculuk,acaba nereye?/ Farkında olmazsın, gemi yanaşır,iskeleye.
Sorulsa geliş nereden,gidiş nereye,necisin?
Elbet bilirsin ki çok uzun bir seferdesin.
Ötelerden bir ses duyulur “Haydi gel" diye/ Yavaştan yola çıkar,bu kıymetli hediye.
CÂHİD ÖZPINAR
